Propagowanie idei regionalizmu w przekazie czasopisma Związku Nauczycielstwa Polskiego "Nasz Głos" (1932-1939) Jan Władysław Dawid jako redaktor "Przeglądu
Wydanie "O duszy nauczycielstwa" z 1927 r. Jan Władysław Dawid (1859–1913) był pionierem polskiej psychologii wychowawczej i pedagogiki eksperymentalnej, autorem szeregu rozpraw o wychowaniu. Do najbardziej znanych należy jego skromne objętościowo opracowanie pt. „O duszy nauczycielstwa”, gdzie pisze, iż w żadnym zawodzie człowiek nie ma tak wielkiego znaczenia, jak w przypadku nauczyciela: Jan Władysław Dawid; fot. Wikipedia „Architekt może być złym człowiekiem i zbudować dom ładny i wygodny; inżynier, który przebił tunele, przeprowadził wielkie drogi, pobudował mosty – mógł być człowiekiem lichym. Już mniej to jest możliwe u lekarza; zapewne nie chciałby nikt leczyć się u takiego, o którym wiedziałby na pewno, że jest złym człowiekiem. A już nauczyciel – zły człowiek jest sprzecznością w samem określeniu, niemożliwością. Nauczyciel taki może tego lub innego czasem nauczyć rzeczy oderwanych, przypadkowych, ale pozostanie uczniowi obcym, w życiu jego żadnego wpływu nie odegra”. Zwraca on ponadto uwagę na konieczność codziennej troski nauczycieli o elementarne potrzeby, głód, lęk przed jutrem, co w następstwie „osłabia ciało, wyczerpuje energię, zwraca myśl wyłącznie na zewnątrz, rozprasza ją na tysiące drobnych a koniecznych zabiegów […]. Nauczyciel stale głodujący, niepewny o przyszłość swoją i najbliższych, przeciążony pracą obowiązkową, która pochłania wszystkie siły i nieustannie myśl jego zaprząta, terroryzowany i poniżany przez zwierzchników […] w najlepszym razie staje się apatycznym, na wszystko obojętnym, bardzo często – złym, złośliwym, ucznia swego nie przyjacielem i bratem, ale wrogiem i prześladowcą”. Słowa te pochodzą z 1912 roku. Czyż nie straciły na swej aktualności? (ad) Mądrości z przeszłości. Pedagog na banknocie
Dawid, auteur de O duszy nauczycielstwa [De l’âme de l’enseignant], est beaucoup lu par ceux qui, comme Grzegorzewska, sont engagés dans le mouvement pédagogique, très dynamique en terres polonaises depuis le xix e siècle. C’est dans le sillage de ce mouvement qu’est créée, dans les années 1880, par les milieux de l
BARNAŚ-BARAN, Ewa Maria. Dzieje oświaty i wychowania na łamach „Ruchu Pedagogicznego” w latach 1918-1939. Studia Paedagogica Ignatiana [online]. 4 styczeń 2020, T. 22, nr 4, s. 137–158.
The article’s aim is to compare the specificity of two theoretically quite remote professions — that of a film director and a teachers. The analysis of differences and convergence points of the said jobs is to capture and particularise the potential
Jan Władysław Dawid (1859–1914) był uważany przez wielu autorów za myślicie-la pozytywistycznego, który skłaniał się ku doktrynie materialistycznej. Zdaniem tych autorów Dawid, w wyniku samobójczej śmierci żony, dokonał radykalnej zmiany poglądów i stał się zwolennikiem pozakon-fesyjnej mistyki. W związku z tym twór-
. 311 57 202 137 405 569 654 321
jan władysław dawid o duszy nauczycielstwa
