5. Stajnie Augiasza – sprawa afery politycznej. 6. Ptaki stymfalijskie- sprawa dwóch tajemniczych Polek. 7. Byk kreteński – sprawa złudnego obłędu. 8. Klacze Diomedesa – sprawa niezależnych sióstr. 9. Pas Hipolity – sprawa obrazu Rubensa. 10. Stado Gerionesa – sprawa sekty. 11. Jabłka Hesperyd – sprawa zaginionego kielicha. 12.

Informujemy, iż w celu realizacji usług dostępnych w naszym sklepie, optymalizacji jego treści oraz dostosowania sklepu do Państwa indywidualnych potrzeb korzystamy z informacji zapisanych za pomocą plików cookies na urządzeniach końcowych użytkowników. Pliki cookies można kontrolować za pomocą ustawień swojej przeglądarki internetowej. Dalsze korzystanie z naszego sklepu internetowego, bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej oznacza, iż użytkownik akceptuje stosowanie plików cookies. Więcej informacji zawartych jest w polityce prywatności sklepu.

Co sądzicie o książce ''12'' prac Herkulesa! 2011-09-17 20:26:17; - sprawa Marrascaauda Stajnie Augiasza, - Sprawa afery politycznej Ptaki stymfalijskie Herakles był synem boga Dzeusa i królowej Alkmeny. Dzeus pragnął dla swego syna nieśmiertelności, dlatego też ułożył go do snu przy śpiącej Herze, aby Herkules mógł zostać nakarmiony mlekiem bogini. Hera jednak zbudziwszy się ze snu odtrąciła małego i obcego chłopca. Kilka kropel jej mleka rozlało się po niebie i w ten oto sposób powstała Droga Mleczna, jeszcze kilka innych kropel boskiego mleka spadło na Ziemię i wyrosły z tych kropel białe lilie. Ze względu na te wydarzenia bogini Hera nienawidziła Heraklesa i dążyła do tego aby go za wszelką cenę zniszczyć. Dlatego też, kiedy chłopiec miał dziesięć miesięcy, wysłała dwa węże, które miały go po prostu udusić. Były one najeżone ostrymi łuskami i przeraźliwie syczały, a z paszczy ciekła jadowita ślina. Jednak Heraklesowi po raz pierwszy udało się pokazać swą wielką i nadludzką siłę i oba węże pokonał dusząc je. Przestraszonym rodzicom pokazywał zdławione gady i śmiał się przy tym uczył go sztuki powożenia końmi i uczył go także, dobierając samych najlepszych nauczycieli, zapasów, strzelania z łuku oraz rzucania oszczepem. Prowadził surowy tryb życia ponieważ sypiał na twardym łożu, przykrywając się skórami dzikich zwierząt. Dbał o swe pożywienie, gdyż obficie karmił się mięsem i chlebem. Nie miał jednak zamiłowania do książek. Ze wszystkich znanych mu najbardziej cenił sobie książkę kucharską. To zamiłowanie stało się powodem śmierci pedagoga, który na polecenie matki zajmował się wykształceniem Herkulesa. Ojciec za karę wypędził go z domu i nakazał zajmowanie się stadem wołów, a w szczególności ich wypasem. Jadł całego wołu gdy był głodny i wypijał dwa wielkie puchary wina, tak duże że musiały być one niesione co najmniej przez dwóch ludzi. Kiedy miał lat osiemnaście zabił lwa i z jego skóry zrobił sobie wierzchnie okrycie. Lwi łeb ubierał na swą głowę jako hełm. Był bardzo lubiany przez bogów i otrzymywał od nich różnego rodzaju podarki. I tak Hermes podarował mu miecz, Apollo obdarzył go strzałami, Hefajstos wykonał specjalnie dla niego bardzo piękny kołczan, natomiast bogini Atena podarowała mu wspaniały pancerz. Z wielkiego oliwnego drzewa sporządził sobie potężną maczugę, z którą się nigdy nie rozstawał. Kiedy wybuchła wojna, Herkules pospieszył z pomocą swemu królowi tebańskiemu, który został napadnięty przez nieprzyjaciela. Pokonał go zaledwie z garstką swych żołnierzy. Wdzięczny król ofiarował mu swą córkę za żonę. Herkules przez kilka lat wiódł całkiem spokojne życie ale pewnego dnia pod wpływem składanej bogom ofiary ogarnęło go jakieś ogromne szaleństwo, które doprowadziło do śmierci żony i jego się już uspokoił wyruszył do wyroczni delfickiej i tam koniecznie chciał się dowiedzieć, jak może odpokutować swą zbrodnię. Pytia rozkazała mu zaciągnąć się na służbę u króla Eurysteusa i wykonać wszystko cokolwiek ten mu rozkaże. Miało to być aż dwanaście był wielkim tchórzem, dlatego lękając się wielkiej siły Heraklesa jak najszybciej postanowił go wysłać na niebezpieczną wyprawę. Pierwsza praca: to przyniesienie lwa z Nemei. Ten lew to był okrutny potwór. Niszczył pola uprawne i porywał bydło pasterzom. Herakles zabił potwora swą maczugą. Zabitego przyniósł do Myken. Erysteus przeraził się ogromnie siłą Heraklesa i zabronił mu wchodzić na teren miasta a wykonaną pracę, a właściwie jej przedmioty składać przed praca: to zabicie hydrę lernejskiej. Hydra miała dziesięć głów, kiedy ścięto jej jedną głowę na jej miejsce wyrastały trzy nowe głowy. Herakles obcinał hydrze głowy a rany wypalał, co pozwoliło wreszcie na to aby głowy już nie odrastały. Trzecia praca: sprowadzenie do Myken łani ceryntyjskiej. Było to niezwykłe zwierzę, które miało złote poroże i racice ze spiżu. Nikomu nie wyrządzało krzywdy, bo było łagodnym zwierzęciem. Biegało sobie po górach Arkadii. Artemida lubiła je bardzo, dlatego też Herakles postanowił jej nie praca: Zabicie dzika okolic Erymantu. Dzik był bardzo wielki i niebezpieczny dla ludzi i zwierząt. Herakles wypłoszył dzika z gęstwiny i gonił go dopóki dzik nie omdlał. Dźwignął go na plecy i zaniósł praca: posprzątanie stajni Augiasza. Augiasz to królem Elidy, był on właścicielem ogromnego stada bydła. Herakles obiecał Augiaszowi, że oczyści stajnię a w zamian zażądał dziesiątej części trzody. Król przystał na te propozycję. Herakles wykorzystał do sprzątania rzekę Penejos w ten sposób, że strumień przepływał przez stajnię i woda wszystko wysprzątała. wymyła. Praca została wykonana lecz Augiasz odmówił zapłaty, za co Herakles nawiedził kraj wojną i zabił praca: wybicie roju ptaków znajdujących się w miejscowości Stymfalos. Ptaki te miały żelazne dzioby oraz niezwykle ostre, długie pióra. Zjadały one ludzi. Pomocną dłoń do Heraklesa wyciągnęła bogini Atena podarowała mu ona spiżowe grzechotki. Herakles wypłoszył nimi ptaki z gęstwiny. Przestraszone ptaki latały po firmamencie a Herakles do nich strzelał. Siódma praca: Herakles przyprowadził z wyspy Krety wielkiego praca: zabicie klaczy króla Diomedesa, które żywiły się ludzkim mięsem . bohater zabił i konie i ich praca polegała na zdobyciu pasa, którego właścicielką była królowa amazonek, wojowniczego plemiona kobiet, zamieszkiwała ze swymi towarzyszkami wybrzeża Morza praca: to zdobycie wołów Gerionesa. Woły strzeżone były przez dwugłowego strasznego psa oraz wielkiego smoka o siedmiu głowach. Heraklesowi udało się zabić psa i praca: to zerwanie złotych jabłek które rosły na drzewku które Gaja podarowała Herze. Drzewa tego pilnowały siostry Hespery. Na jabłonce czuwał również stugłowy nieśmiertelny smok, potrafił on przemawiać we wszystkich językach świata. Herakles udał się więc do Atlasa i to jego poprosił zerwanie owoców. Atlas zdobył jabłka ale nie chciał już podtrzymywać sklepienia niebieskiego. Herakles zaproponował mu by przynajmniej jeszcze raz potrzymał sklepienie przez chwilę, bo musi je lepiej ułożyć na swoich ramionach. Atlas chętnie wziął je znowu na swoje ramiona a Herakles niestety po prostu odszedł. Dwunasta praca: polegała na tym by sprowadzić Cerbera z piekła. Udało mu się to bez większego trudu odnalazł go i wyniósł Cerbera na wykonaniu zadanej pokuty, Herakles chciał ponownie się ożenić. Wybór padł na córkę pewnego bardzo bogatego władcy. Musiał jedynie wykazać się bezbłędnym strzelaniem z łuku. I udało mu się to - Herakles zwyciężył. Ale bracia przezorni bracia nie bardzo chcieli oddać swą siostrę za żonę Heraklesowi obawiając się tego, że znów dojdzie do tragedii i uśmierci on swoją strasznie się rozgniewał i uśmiercił jednego z braci. Bogowie postanowili go ukarać w ten sposób, że opanowała go wielka niemoc, nie chcieli również z nim absolutnie już więcej również aby Heraklesa przez trzy lata pracował na służbie wysłano go do Omfali. Za karę zasiadł przy krosnach. Wypełnił zadana mu karę i pracował tak jak mu kazano aż przez trzy lata. Potem na nowo odzyskał fizyczne siły i był jak dawnej niepokonany. Ożenił się Herakles z kobietą, która miała na imię Dejanira. Nessos w chwili swej śmierci podarował Dejanirze swoją własną krew, która jak wierzono była podobno, niezwykłym a przede wszystkim niezawodnym środkiem na to aby na zawsze zatrzymać przy sobie i miłości Heraklesa i jego samego. Postanowiła więc wyprać koszulę swego męża we tej właśnie krwi. Herakles Założył ja na siebie lecz niestety okazało się , że krew to straszliwy jad i dla wielkiego bohatera nie było już żadnego ratunku. Jego zrozpaczona żona nękana ogromnymi wyrzutami sumienia powiesiła się. Natomiast Herakles złożył swoje rozpalone i obolałe ciało żywota. Z pomocą przybyła mu jednak śliczna bogini Iris z Nike. Ukoiła jego ogromny ból i wzięła go ze sobą do nieba. W nagrodę za mężne i godne życie Dzeus uczynił go nieśmiertelną osobą, a wspaniałomyślna Hera zgodziła się na to, aby został on mężem jej córki o imieniu Hebe.
Zbicie lwa Nemejskiego Uprowadzenie trzody Geriona Był to potwór, którego urodziła Echidna. Jego skóra była odporna na wszelkie zadawane mu ciosy, dlatego Herakles nie zrobił mu krzywdy strzałami (odbiły się), mieczem (zgiął się na skórze lwa) ani maczugą (pękła na głowie
Rozdział V. Stajnie Augiasza Tym razem do detektywa zgłosił się sir George Conway wraz z Edwardem Ferrier – minister spraw wewnętrznych i premier. Chodziło o to, że jedna z gazet szukająca wszędzie sensacji „X-ray News” chciała opublikować artykuł szykanujący byłego premiera oskarżając go o machinacje i defraudację publicznych pieniędzy. Jak się okazało niestety to wszystko było prawdą. Minister spraw wewnętrznych upominał, że te wiadomości muszą pozostać tylko dla informacji detektywa. Premier dodatkowo powiedział, że chodzi tutaj o przyszłość jego partii, której symbol okazał się największym oszustem pokolenia. Były premier (teść obecnego) po tym jak wyszły na jaw jego machlojki miał ustąpić ze stanowiska podając za powód stan swojego zdrowia, zaś jego następca miał posprzątać cały bałagan. Sir Conway powiedział, że to istne stajnie Augiasza, zaś premier stwierdził, że to „herkulesowe zadanie” znacznie ich przerasta. Spytał też detektywa czy ten potrafi czynić cuda. Herkules obiecał pomoc, z uwagi na to, że były premier już nie brał czynnego udziału w polityce, a pewien ze znanych profesorów wyraził się o Edwardzie Ferrier, że jest to „przyzwoity człowiek”. Po wyjściu od premiera Poirot spotkał się z jego żoną. Wyraziła ona obawę przed tym co się będzie teraz działo. Powiedziała, że wiedziała, że jej ojciec jest oszustem, lecz nie miała pojęcia co dokładnie robił i na jaką skalę. Detektyw spytał się ją czy jest odważna, gdyż czekają ją ciężkie chwile, że jest ona żoną Cezara i musi stawić czoło wszystkiemu co spotka ją i jej męża. Po rozmowie z politykiem i jego żoną detektyw udał się do redakcji gazety, gdzie spotkał się z dziennikarzem, który miał opublikować wszystkie rewelacje. Zasugerował mu, że często on posługuje się szantażem i że jego konto bardzo się wzbogaca, a informacje, które rzekomo miały się ukazać na łamach gazety nie są publikowane. Oczywiście dziennikarz oburzył się na to stwierdzenie, jednakże na słowa Poirota, że nie jest dobrą sprawą, iż nie cierpi on na niedobór pieniędzy oznajmił, że wcale nic takiego nie powiedział. Jednak zrobił to za późno, gdyż detektywa nie było już w pomieszczeniu. Po wyjściu z redakcji detektyw spotkał się z innym dziennikarzem, który mało pochlebnie wyrażał się o Percym Perrym. On również przyrównał zadanie detektywa do czyszczenia stajni Augiasza, powiedział również, że najlepszym rozwiązaniem tego problemu byłoby sprawienie, aby Tamiza zmyła gmach parlamentu. Poirot powiedział mu o swoim planie, o spisku przeciwko pewnej kobiecie. Everitt Dashwood obiecał mu pomóc. Później czytelnik dowiaduje się, że w artykule opublikowanym w „X-ray News” została niepochlebnie opisana żona premiera, że umawiała się z żigolakami. Ukazane są również rozmowy jakie rozgorzały w związku z tym tematem. W związku z tymi wydarzeniami premier poinformował detektywa, że chce wnieść sprawę do sądu, ten mu odradził i spytał, czy na pewno wierzy w niewinność swojej żony. Ten oświadczył, że tak i że ma dosyć tego, że wszyscy o tym mówią. Kolejna informacja, mówiąca o tym że żona premiera wyjechała do Szkocji, żeby podratować zdrowie wywołała następną falę plotek i domysłów. Została przedstawiona jako nierządnica uzależniona od alkoholu i narkotyków. Umieszczono nawet fotografie. W końcu wpłynęło do sądu oskarżenie przeciwko gazecie. Proces rozpoczął się od wypowiedzi oskarżyciela, który cała sprawę przyrównał do słynnej afery naszyjnikowej, związanej z Marią Antoniną. Później rozpoczęto przesłuchiwanie świadków. Wśród nich był biskup u którego w tajemnicy zatrzymała się premierowa oraz lekarz, jaki zalecił jej odpoczynek. W końcu przesłuchano obywatelkę duńską, która pracowała w jednej z angielskich restauracji. Okazało się, że jest ona bardzo podobna do żony premiera. Powiedziała, że jeden z dziennikarzy gazety „X-ray News” zaproponował jej pracę w zastępstwie sławnej aktorki. Przewieziono ją wraz z przystojnym Argentyńczykiem do Paryża, później z powrotem do Londynu, gdzie ich fotografowano w klubach i niedwuznacznych sytuacjach. Przyznała, że nie chciała zrobić nic złego. Przyznała, że nie wiedziała o kogo chodzi i nie chciała nic złego. Oczywiście redakcja wszystkiego się wyprała. Przemówienie oskarżyciela wywołało niemały entuzjazm. Zostało przyznane wysokie odszkodowanie i po zakończeniu rozprawy premier wraz z żoną zostali powitani przez wiwatujący tłum przed sądem. Po zakończeniu sprawy detektyw ostatni raz rozmawiał z premierem. Wyjaśnił, że cały spisek został wymyślony przez niego – taki pomysł podsunęły mu dwie historie – afera naszyjnikowa oraz czyszczenie stajni Augiasza przez mitycznego herosa. Oczywiście premier był niezwykle oburzony, jednak kiedy weszła jego żona i wyjaśniła, że o wszystkim wiedziała, ten nieco złagodniał. Poirot wyjaśnił, że po takich wydarzeniach oszczerstwa związane ze sprawą polityczną nie wywrą na społeczeństwie najmniejszego wrażenia i zostaną uznane za kolejny spisek, tym razem polityczny. 12 prac Herkulesa – Stajnie Augiasza. Dziesiątą pracą Herkulesa było oczyszczenie stajni króla Augiasza. Mówiono, że stajnie te były wyjątkowo brudne, a duża ilość brudu nadawała się do karmienia świń. Do czyszczenia stajni Herkules użył łopaty. Jedenasta praca Herkulesa polegała na zdobyciu pasa królowej Amazonek.
Pandemia skłania do zajmowania sobie czasu czym innym niż śledzeniem statystyk i kolejnych pomysłów o zamykaniu wszystkiego i przebranżawianiu się. Jedną z takich rzeczy jest literatura. I choć zamknięto także biblioteki i księgarnie (tam wirus atakuje skuteczniej niż na cmentarzu) to czas sięgać po klasyki dostępne w każdym domu. Dzisiaj więc zaglądam do opowieści mitologicznych. Czy ktoś w życiu miał gorzej niż my w pandemii? Oczywiście - uczestnicy wojen, nieuleczalnie chorzy, tragicznie zabici i członkowie partii politycznych. Najgorzej to miał chyba Herakles. Jego dwanaście prac stanowi do dzisiaj świetną opowieść literacką i daje nadzieję, iż czasem zdarzają się happy Zabicie lwa nemejskiego2. Zabicie hydry lernejskiej3. Schwytanie łani ceryntyjskiej4. Schwytanie dzika erymantejskiego5. Przepędzenie ptaków stymfalijskich6. Oczyszczanie stajni Augiasza7. Schwytanie byka kreteńskiego8. Schwytanie klaczy Diomedesea9. Zdobycie pasa Hipolity - królowej Amazonek10. Uprowadzenie wołów Gerionesa11. Przyniesienie złotych jabłek z ogrodu Hesperyd12. Przyprowadzenie cebera z Hadesu.
Tę stronę ostatnio edytowano 20 paź 2023, 12:59. Tekst udostępniany na licencji Creative Commons: uznanie autorstwa, na tych samych warunkach, z możliwością obowiązywania dodatkowych ograniczeń. Zobacz szczegółowe informacje o warunkach korzystania. Polityka prywatności; O Wikipedii; Korzystasz z Wikipedii tylko na własną
Dwanaście prac Herkulesa Tytuł oryginalny:Labours of Hercules Autor:Agatha Christie (1890-1976) ... Tłumacz:Grażyna Jesionek Wyd. w latach:1888 - 22013 Autotagi:drukksiążkipowieści Więcej informacji... (12 głosów) Esencja stylu mistrzyni kryminału zamknięta w cyklu zgrabnych opowiadań z niezastąpionym Herkulesem Poirot. Detektyw postanawia efektownie zakończyć karierę – stawia sobie za cel rozwiązania dwunastu kryminalnych zagadek, z których każda ma związek z pracą jego mitycznego imiennika. Błyskotliwe dialogi, nieszablonowe postacie, angielski humor. Tuzin wciągających historii połączonych motywem z greckiej mitologii – dla fanów gatunku i miłośników kultury antycznej. Zbiór 12 opowiadań po raz pierwszy wydany w 1947 roku. 1. Lew z Nemei- sprawa porwania pekińczyka. 2. Hydra lernejska - sprawa plotek. 3. Łania ceryntyjska - sprawa odszukania ukochanej Teda Williansona. 4. Dzik z Erymantu - sprawa Marrascauda. 5. Stajnie Augiasza - sprawa afery politycznej. 6. Ptaki stymfalijskie- sprawa dwóch tajemniczych Polek. 7. Byk kreteński - sprawa złudnego obłędu. 8. Klacze Diomedesa - sprawa niezależnych sióstr. 9. Pas Hipolity - sprawa obrazu Rubensa. 10. Stado Gerionesa - sprawa sekty. 11. Jabłka Hesperyd - sprawa zaginionego kielicha. 12. Pojmanie Cerbera - sprawa klubu nocnego hrabiny Rossakoff i jej psa. Więcej... Brak zasobów elektronicznych dla wybranego dzieła. Dodaj link Herkules Poirot zastanawia się nad pochodzeniem swojego imienia oraz nad przejściem na emeryturę. W efekcie wpada na pomysł, by zwieńczyć swoją karierę wykonaniem (wzorem mitologicznego imiennika) dwunastu „prac”, czyli rozwiązaniem dwunastu zagadek. Dzięki temu mamy zbiór „mini-kryminałów”, mniej lub bardziej sprytnie wymyślonych przez autorkę. Prawdziwy koktajl - porwanie pekińczyka, kradzieże dzieł sztuki, afera polityczna, etc. Niektóre opowieści okraszone gustownym morałem. • Jak na koktajl przystało, dobre to o każdej porze dla poprawy nastroju, choć najeść się nim trudno. Detektyw Herkules Poirot postanawia zakończyć karierę. Decyduje jednak, że zanim ją skończy rozwiąże dwanaście zagadek, które go zaineresują, które będą się wiązały z symboliką mitu o też podejmuje się dwunastu prac. • Jest to pierwszy kryminał jaki przeczytałam, może to dziwne, ale jakoś zawsze "uciekałam" od tego gatunku, jak się okazało niesłusznie. Spodobało mi się właściwie już od pierwszych stron. Nie wiem jakie są powieści Christie, ale opowiadania bardzo mi się podobały. Zawsze zastanawiałam się na czym polega fenomen Christie, a teraz już wiem że jej kryminały są świetne. • W tym zbiorze znajdują się zarówno bardzo dobre jak i słabsze opowiadania. W niektórych łatwo można było się domyślić zakończenia, ale mimo to czytało się ciekawie. Inne za to były zaskakujące. Sam pomysł z resztą na napisanie opowiadań dete­ktyw­isty­czny­ch powiązanych z mitologią jest według mnie bardzo interesujący. • Zagadki z którymi musiał zmierzyć się Poirot były najróżniejsze. W kilku przypadkach wręcz się dziwiłam, że problem z którym ktoś przychodził do detektywa jest zagadką kryminalną, ale jak się potem okazywało były to jednak przestępstwa. Nieduży Belg wraz z pierwszymi stronami zdobył moją sympatię, myślę, więc, że nie jest to moje ostatnie spotkanie z Christie i jeszcze sięgnę po jej kryminały :) To było moje pierwsze spotkanie z Herkulesem Poirot, a on już zdecydował się zakończyć swoją karierę. :) Z tej okazji postanawia, na sam koniec, pożegnać się z zawodem detektywa w sposób wyjątkowy - rozwiązując dwanaście różnych spraw - tytułowych "Dwanaście prac Herkulesa" (nawiązanie do mitologii). Są to sprawy różnej wagi, poczynając od zaginięcia pieska. Krótkie historie, szybkie rozwiązania i dumny z siebie wąsaty Belg. Dobra książka, ale nie porywająca. Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła. Inne tytuły:12 prac Herkulesa Tyt. oryg.: "The labours of Hercules, " Stajnie Augiasza Byk kreteński Lew z Nemei Jabłka Hesperyd Ptaki stymfalijskie Pojmanie Cerbera Łania kerynejska Hydra lernejska Pas Hipolity Klacze Diomedesa Dzik z Erymantu Stado Geryona Autorzy:Agatha Christie (1890-1976) Grażyna Jesionek Tłumacz:Grażyna Jesionek Wydawcy:Wydawnictwo Dolnośląskie (1997-22013) Wydawnictwo Dolnośląskie Oddział Publicat (2014-2017) Publicat (2014) Wydawnictwo Hachette (2002-2004) Krajowa Agencja Wydawnicza RSW Prasa-Książka-Ruch (1888-1998) Phantom Press International (1992) Glob (1988) Kraj. Ag. Wydaw (1988) Edipresse Polska Firma Księgarska Jacek i Krzysztof Olesiejuk Serie wydawnicze:Seria z Gawronem Klasyka Kryminału Kolekcja kryminałów Herkules Poirot Klasyka Kryminału - Wydawnictwo Dolnośląskie Seria z Gawronem - Wydawnictwo Dolnośląskie Seria z Krukiem Agatha Christie Crime Klasyka Kryminału - Wydaw. Dolnośląskie Seria z Gawronem - Hachette ISBN:83-03-02231-8 83-7075-262-4 83-7184-191-4 83-7423-443-1 978-83-245-8847-3 978-83-245-8871-8 978-83-245-8888-6 978-83-245-9211-1 978-83-271-5010-3 978-83-271-5176-6 978-83-271-5180-3 978-83-7023-644-1 978-83-7384-537-4 830322318 83-03-02232-8 83-245-8871-8 83-7075-265-4 83-70023-644-8 978-245-8211-1 978-245-8871-8 978-83-245-8718 978-83-245-911-1 976-83-245-8871-8 978-83-245-8891-8 978-83-254-8871-8 Autotagi:beletrystyka dokumenty elektroniczne druk epika książki literatura literatura piękna opowiadania powieści proza zasoby elektroniczne zbiory opowiadań Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 84 rekordów bibliograficznych, pochodzącychz bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu. Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał. to portal, którego sercem jest olbrzymi katalog biblioteczny, zawierający setki tysięcy książek zgromadzonych w krakowskich bibliotekach miejskich. To miejsce promocji wydarzeń literackich i integracji społeczności skupionej wokół działań czytelniczych. Miejsce, w którym możemy szukać, rezerwować, recenzować, polecać i oceniać książki. To społeczność ludzi, którzy kochają czytać i dyskutować o literaturze. Uprzejmie informujemy, że nasz portal zapisuje dane w pamięci Państwa przeglądarki internetowej, przy pomocy tzw. plików cookies i pokrewnych technologii. Więcej informacji o zbieranych danych znajdą Państwo w Polityce prywatności. W każdym momencie istnieje możliwość zablokowania lub usunięcia tych danych poprzez odpowiednie funkcje przeglądarki internetowej.
. 7 645 382 353 741 542 375 441

12 prac herkulesa stajnie augiasza